Pasangan mana yang berkahwin dan tidak mahu memiliki anak kan. Bahkan, inilah yang dinanti-nantikan setiap suami isteri sebagai pelengkap hidup mereka. Namun tidak semua pasangan beruntung terus dikurniakan anak dalam masa yang singkat.
Ada yang mengambil masa berbulan-bulan bahkan bertahun-tahun, tak kurang juga yang sehingga berbelas tahun belum dikurniakan anak. Pelbagai cara dan kaedah dicuba namun rezeki itu belum sampai.
Itu belum bab terpaksa melalui pelbagai rawatan dan menelan pelbagai ubat. Sakitnya hanya Tuhan yang tahu, namun demi anak semuanya digagahi.
Sehingga menyebabkan ia mengundang komplikasi lain pada kesihatan empunya diri. Demikian yang berlaku kepada isteri kepada lelaki yang dikenali sebagai Wan. Jom ikuti kisah wanita ini yang mengadapi komplikasi selepas melakukkan rawatan IVF.
“Sayang, lapar ke?,”
Bini saya angguk kepala, masa tu badan dah penuh wayar, muka pun penuh dengan alat oksigen.
Nak menangis pun ada bila tengok keadaan isteri jadi macam ni.
Nak suapkan makanan tak boleh lagi sebab paras oksigen dia terlampau rendah.
Waktu melawat pulak nak habis. Lagi la saya risau sebab makanan pun saya tak suapkan lagi kat isteri saya.
Last² terpaksa serahkan makanan kat nurse, minta tolong dia suapkan isteri sebab masa melawat dah habis, saya nak kena keluar.
Saya dan isteri ambil keputusan untuk buat ivf bulan april lepas sebagai salah satu ikhtiar kami untuk dapatkan zuriat
Setiap kali hari raya, saya kesian jugak dekat isteri nak menjawab soalan sedara mara & rakan² pasal zuriat.
Yelah, isteri saya memang minat budak², tapi ditakdirkan dia ada Polycystic Ovary Syndrome (PCOS) menyebabkan hormone dia tak stabil. Kesannya, period pun tak regular.
Tahun ni kami decide untuk buat ivf. Appointment pertama, bulan mac lepas dengan doktor pakar sakit puan di HUSM.
1 April isteri saya dimasukkan ke wad untuk procedure oocyte retrieval selepas 8 hari saya inject hormone FSH kat perut isteri saya.
Lepas oocyte retrieval, isteri saya mengadu sakit kat bahagian lower abdomen. Masa tu, perut nampak makin kembang.
Kami ingatkan ada angin dalam perut, rupanya lepas doktor scan, ada air yang berkumpul kat perut.
Masa tulah isteri saya start rasa sakit. Dia kena OHSS.
Nak bernafas pun tak boleh sebab air dalam perut dah terlampau banyak. Doktor terpaksa bagi bantuan oksigen untuk bantu pernafasan isteri saya.
Lepas beberapa hari, keadaan makin teruk, air dah start masuk paru². Isteri saya dipindahkan ke wad HDU untuk close monitoring.
Lepas 2-3 hari kat HDU, keadaan jadi makin teruk, doktor² pakar semua datang tengok. Muka semua risau je tengok keadaan isteri saya
Last², doktor decide untuk buat abdominal tap. Ditebuknya perut isteri saya untuk keluarkan air supaya isteri saya boleh bernafas.
Lepas sehari, isteri saya masih lagi tak boleh nak bernafas. Oxygen level masih rendah. Jadi doktor decide untuk buat pleural tap pulak. Sekali lagi ditebukknya paru² isteri saya untuk keluarkan air.
Last sekali, isteri saya dipindahkan ke CCU untuk close monitoring 24 jam oleh nurse & doktor kat sana. Sepanjang dalam CCU, ada je orang meninggal kat katil sebelah isteri saya tu.
Masa tu saya memang risau lah sebab benda ni boleh bawa maut kot. Rasa menyesal pun ada saya ambil keputusan untuk buat ivf.
Bila tengok keadaan isteri saya masa tu, saya terus teringat kat mak. Betapa besarnya pengorbanan seorang ibu untuk lahirkan anak.
Betapa besarnya pengorbanan isteri saya untuk usaha mendapatkan zuriat. Mental dan fizikal nak kena kuat.
Alhamdulillah sekarang isteri saya dah sembuh sepenuhnya. Perjalan ivf kami terpaksa ditangguhkan dulu sehingga lepas raya untuk bagi peluang isteri saya rehat secukupnya.
Ada 30 bijik telur yang dah disenyawakan dan dibekukan. Tunggu untuk proses seterusnya iaitu embryo transfer.
Mohon doa dari kalian supaya saya dan isteri dikurniakan rezeki untuk memiliki zuriat melalui ivf ni.
